Sculptor Paul Hamann trained at the Hamburg Landeskunstschule, then, briefly in Paris, under Rodin, before serving in the German army during the First World War. Afterwards, he taught in Hamburg, meeting painter Hilde Guttmann (1898–1987), made wood carvings and sculptures, specialising in the female nude, co-founded the Hamburg Secession and was President of the Kunstlerfest. The couple lived in artists’ colonies in Worpswede and Berlin, then, moved in 1933 to Paris, where Hamann’s new painless process for life masks brought him an international celebrity clientele including Bertolt Brecht, Cocteau, Gide, Man Ray and Harold Nicolson – who assisted their passage to England in 1936 (Hilde was Jewish, Paul ‘part-Jewish’). They were founder members of the Free German League of Culture; Hamann co-chaired its Fine Arts section and exhibited in the 1938 New Burlington Galleries Twentieth Century German Art and 1939 Wertheim galleries exhibitions. Between 1940–41 he was interned at Hutchinson Camp on the Isle of Man (transiting briefly through the Warth Mill camp), alongside Fred Uhlman and Erich Kahn, among others, signing the famous New Statesman letter, sitting to Kurt Schwitters, teaching modelling, sculpting his famous Nude Lady Golfer and a head of pianist Marian Rawicz (in clay), exhibiting in both the first and second Exhibitions of Art and contributing to The Camp magazine. Post-war, he remained a major figure in the émigré network, exhibiting with the AIA (Artists Aid Jewry, 1943; For Liberty, 1943), running an art school with Hilde in St. John’s Wood – attended by former internees including Hugo Dachinger, who sketched the class, and from where a sheaf of his life-drawings has survived - and was a member of the Hampstead Arts Council.
Paul Hamann Urodzony w Hamburgu, Niemcy | Zmarł w Londynie, AngliaRzeźbiarz Paul Hamann kształcił się w hamburskiej Landeskunstschule, potem krótko w Paryżu pod kierunkiem Rodina, a następnie służył w armii niemieckiej podczas I wojny światowej. Po jej zakończeniu uczył w Hamburgu, poznał malarkę Hilde Guttmann (1898-1987), tworzył rzeźby w drewnie i rzeźby, specjalizując się w aktach kobiecych, był współzałożycielem hamburskiej secesji i przewodniczącym Kunstlerfest. Para mieszkała w koloniach artystycznych w Worpswede i Berlinie, a następnie w 1933 r. przeniosła się do Paryża, gdzie nowy, bezbolesny proces tworzenia masek na życie przyniósł Hamannowi międzynarodową klientelę złożoną z gwiazd, takich jak Bertolt Brecht, Cocteau, Gide, Man Ray i Harold Nicolson, który pomógł im przedostać się do Anglii w 1936 r. (Hilde była Żydówką, Paul "częściowo Żydem"). Byli członkami założycielami Wolnej Niemieckiej Ligi Kultury; Hamann współprzewodniczył jej sekcji sztuk pięknych i brał udział w wystawach New Burlington Galleries Twentieth Century German Art (1938) i Wertheim Galeries (1939). W latach 1940-41 był internowany w Hutchinson Camp na wyspie Man (z krótkim przejściem przez obóz Warth Mill), m.in. u boku Freda Uhlmana i Ericha Kahna, podpisał słynny list do New Statesman, siedział u Kurta Schwittersa, uczył modelarstwa, wyrzeźbił słynną Nagą damę-golfistkę i głowę pianisty Mariana Rawicza (w glinie), brał udział w pierwszej i drugiej Wystawie Sztuki oraz współtworzył czasopismo The Camp. Po wojnie pozostał ważną postacią w sieci emigracyjnej, wystawiając z AIA (Artists Aid Jewry, 1943; For Liberty, 1943), prowadząc wraz z Hilde szkołę artystyczną w St. John's Wood - do której uczęszczali byli internowani, w tym Hugo Dachinger, który szkicował klasę, i z której zachował się plik jego rysunków - oraz był członkiem Hampstead Arts Council. 1891-1973
- Przegląd
- Prace
- Biografia
- Wystawy
- Poprzedni artysta Przeglądaj artystów Następny artysta
Seated Female Nude on Divan, Leaning on One Hand, c. 1960s
